ترجیح میدهم که نه
مشخصات محصول
- 9786008957188
- هرمان ملویل
- نشر نیکا
پشت جلد این کتاب آمده است
معرفی کتاب ترجیح میدهم که نه:
کتاب ترجیح میدهم که نه: بارتلبی محرر و سه جستار فلسفی را میتوان داستان مردی دانست که میتواند به راحتی و با خونسردی «نه» بگوید و در برابر بسیاری از درخواستهایی که از او میشود تنها یک پاسخ دارد: «ترجیح میدهم که نکنم.»
«بارتلبی محرر (داستانی از وال استریت)» عنوان داستانی از هرمان ملویل (Herman Melville) است و یکی از مهمترین و شناخته شدهترین داستانهای او.
ژیل دلوز (Gilles Deleuze)، فیلسوف فرانسوی در مقاله خود با عنوان «بارتلبی، یا یک فرمول» به این داستان هرمان ملویل پرداخته است.
ژاک رانسیر (Jacques Ranciere) در مقاله دوم با عنوان «دلوز، بارتلبی و فرمول» به بررسی و تشریح بیشتر نظر دلوز دربارۀ این داستان پرداخته.
مقالۀ سوم این کتاب، «بارتلبی، یا در باب حدوث» است که در آن جورجو آگامبن (Giorgio Agamben) وجوه دیگری از این داستان را بررسی کرده.
کتاب «ترجیح میدهم که نه» دربردارندۀ داستان «بارتلبی محرّرِ» هرمان ملویل و سه جستار فلسفی دربارۀ آن است. ژیل دلوز، فیلسوف فرانسوی در مقاله خود با عنوان «بارتلبی، یا یک فرمول» به این داستان هرمان ملویل پرداختهاست. «ژاک رانسیر» در مقالهدوم با عنوان «دلوز، بارتلبی و فرمول» به بررسی و تشریح بیشتر نظر دلوز دربارۀ این داستان پرداختهاست. مقالۀ سوم این کتاب، «بارتلبی، یا در باب حدوث» است که در آن جورجو آگامبن وجوه دیگری از این داستان را بررسی کردهاست. «بارتلبی محرر» داستان مردی است که میتواند بهراحتی و باخونسردی «نه» بگوید. او فردی است که برای کار تحریر یا رونویسی در یک دفتر ثبت اسناد استخدام شدهاست و رفتاری متفاوت و خاص دارد. او در برابر بسیاری از درخواستهایی که از او میشود تنها یک پاسخ دارد: «ترجیح میدهم که نکنم.» ژیل دلوز دربارۀ این داستان نوشتهاست: «معنای این داستان صرفاً آن چیزی است که میگوید. همان چیزی که تحتاللفظی میگوید و تکرارش میکند: «ترجیح میدهم نکنم.» این فرمولِ شوکتِ این داستان است که هر خوانندۀ شیدایی، به نوبۀ خود، تکرارش میکند. مردی تکیده و رنگپریده فرمولی را بیان کردهاست که هر کسی را به جنون میکشاند.» دلوز در بخش دیگری از مقالهای که در همین کتاب منتشر شدهاست، مینویسند: «بارتلبی، نه استعارهای برای نویسنده است و نه، به هیچ وجهی، نمادی از چیزی دیگر. بارتلبی متن است به شکلی خشونتآمیز کُمیک و امر کُمیک همیشه عینی یا تحتاللفظی است. این داستان مانند نوولتها یا داستانهای بلندِ کلایست، داستایفسکی، کافکا یا بکت است همراه با این داستانها، تباری زیرزمینی و متشخص را شکل میدهد.» هرمان ملویل در یکم اوت ۱۸۱۹ به دنیا آمد و در ۲۸ سپتامبر ۱۸۹۱ در گذشت. رمان «موبی دیک» یا «نهنگ سفید» او از مهمترین رمانهای قرن نوزدهم به شمار میرود
ژیل دلوز دربارۀ این داستان نوشته است:
«معنای این داستان صرفاً آن چیزی است که میگوید. همان چیزی که تحتاللفظی میگوید و تکرارش میکند: «ترجیح میدهم نکنم.» این فرمولِ شوکت این داستان است که هر خوانندۀ شیدایی، به نوبۀ خود، تکرارش میکند. مردی تکیده و رنگ پریده فرمولی را بیان کرده است که هر کسی را به جنون میکشاند.»
بخشی از متن کتاب ترجیح میدهم که نه:
اما برای من، پارادوکس این دیوار سست بنیاد دیگر صرفاً نشانهی نیاز به تفاوتگذاری بین تفکر ایلیاتی و کاریکاتورهایش نیست. آنچه مهمتر است نشان دادن مخمصه و معضل آن گذری است که دلوز به مدد فروریختن دیوار بازنمایی، از ادبیات طلب میکند، آن هم به واسطهی ابداع مردمانی به لحاظ سیاسی، برادر در عین اتکا به انواع مردمان موجود، و از دل آن شکلی از برابری مردمان که هستیشناسی دلوز تعریف میکند، از دل آن حالت وجودی چندساحتی که هستیشناسی او مبین آن است. این پرسش که: «دیواری از سنگهای فرو ریخته چیست؟» ما را به این پرسش بازمیگرداند: «بارتلبی دلوز کیست؟» این مسیح برادر که قرار است ما را از قانون پدر نجات دهد کیست؟ این مسیح غریب که به جای بدل شدن به تجسد کلمه، از دل دفتر نسخهبرداری از «حروف مرده» برمیخیزد، آنجا که فقط برزخ کلمات بیمرجع را میبیند، یا برزخ کلماتی را که ارجاعشان به مرجعی غایب است، آن خدا پدر که نه دستی برای گشودن نامهها دارد، نه چشمی برای خواندنشان، نه دهانی برای حرف زدن، آن پدر کور، کر و گنگ که پسرش بارتلبی را به جهان فرستاد همانند دیواری که توپی را که به آن خورده پس میفرستد، پسرش را فرستاد تا فقط یک جمله را بگوید و «تجسد» آن جمله باشد، بگوید که او، پدر «خوب»، پدر اسکیزوفرن، هیچ چیز را ترجیح نمیدهد. او اندامی ندارد تا ترجیح دهد، چرا که اندامهایش، دهانش، چشمانش، دستانش، همه از جا در رفتهاند، در هر نقطهای و هر زمانی از جهان؛ و واقعیت این است که بارتلبی چیزی جز این در رفتگیها نیست.
همانگونه که دیدیم، مسئله نشاندن این پدر روانپریش به جای پدر قانون است. هیچ نوع اخوتی شکل نگرفته، فقط اتمها، گروههای اتمها، تصادفات و جرح و تعدیلهای بیپایان رخ میدهند. هیچ چیز در کار نیست جز یکی شدن قدرت بیپایان تفاوت و بیتفاوتی امر بیپایان. پرسش اصلی باقی است: چگونه میتواند با این بیتفاوتی، در دل جماعت سیاسی، تفاوت ایجاد کرد؟ تفاوت را باید یک شفیع و واسطه، فیگوری مسیح مانند، ایجاد کند، او که «با چشمانی سرخ» از آن جهان باز میگردد، از جایگاه عدالت، از بیابان و جز عدم تفاوت حرفی برای گفتن ندارد. پس این شفیع باید دو عمل انجام دهد: باید از طریق آنارشی عظیم هستی، به مدد قانون بیابان، در برابر قانون کهن پدران بایستد؛ اما علاوه بر آن، باید این عدالت را به چیزی دیگر بدل کند، این آنارشی را به اصل بنیادین جهانی عادلانه بدل کند که نطفهی الگویی افلاطونی را در دل دارد: جهانی که در آن تکثرات انسانی بر اساس بیابانهایشان نظم یافتهاند.
مشخصات کتاب ترجیح میدهم که نه:
قطع رقعی
جلد شومیز
نشر نیکا
نویسنده:هرمان ملویل
مترجم:پویا رفویی
همراه گرامی شما میتوانید برای مشاهده ی کتاب هایی با مضمون کتاب فلسفه و عرفان بر روی لینک آبی رنگ کلیلک کنید.
فروشگاه اینترنتی بوک دوک دارای کتابهایی با موضوعات مختلف است که شما میتوانید برای خرید کتاب با ارسال رایگان به راحتی محصول مورد نظر خود را در سایت بوک دوک ثبت کنید و درب منزل تحویل بگیرید.
خرید کتاب ترجیح میدهم که نه:
خرید کتاب عمومی از جمله کتاب ترجیح میدهم که نه با قیمت مناسب و ارسال رایگان به سراسر کشور در کمترین زمان و ارسال یک الی سه روزه در فروشگاه بوک دوک انجام میشود.