خانه / انواع کتاب / کتاب هنری / گرافیک و نقاشی / آهوی تنها: مجموعه نقاشیهای صادق هدایت

آهوی تنها: مجموعه نقاشیهای صادق هدایت

دسته: انواع کتاب / کتاب هنری / گرافیک و نقاشی

کد محصول: ۴۷۱۴۳

قیمت: ۶۰,۰۰۰ تومان

[ناموجود]

مشخصات محصول

شابک: 9789646994171
نویسنده: جهانگیر هدایت
ناشر: نشر نظر

پشت جلد این کتاب آمده است

معرفی کتاب آهوی تنها اثر صادق هدایت:

شاید بیشتر مردم با شنیدن نام صادق هدایت به رمان ها و داستان های مشهور او همچون بوف کور بیاندیشند چرا که او از پیشگامان داستان نویسی مدرن در ایران محسوب می شود. اما صادق هدایت به جز داستان نویسی در زمینه های دیگر هنری نیز کارنامه ی درخشانی از خود به جا گذاشته است. یکی از این زمینه ها نقاشی و صورتگری است. طرح و نقش های اولیه ای که از وی به جا مانده اند، استعداد و علاقه ی او در این زمینه را تایید می کنند.

هدایت برای چند اثر از کتاب های خود همچون جلد کتاب حاجی آقا کار تصویرگری هم انجام داده است. در کتاب بوف کور، طرح جغد در صفحه ی ابتدایی و پایانی کتاب، تصویر بمبئی و تصویر قلمدان با طرح زن اثیری از نقاشی های خود اوست. اصولا نقاشی و موسیقی از جمله فنون تکرار شونده در پرداخت شخصیت های رمان صادق هدایت هستند. اشاره به نقاشی و مشغول بودن شخصیت ها به این فن در داستان بوف کور، س گ ل ل، آتش پرست و زنده بگور دیده می شود. شخصیت مادلن شاگرد اول نقاشی بوده و راوی زنده بگور بیان می کند که نقاشی تنها دلداری زندگی اوست.

طرح های به جا مانده از این روشنفکر و هنرمند برجسته ی معاصر، با کوشش جهانگیر هدایت، برادرزاده ی وی به صورت یک جا در یک مجموعه با نام آهوی تنها که یکی از طرح های زیبا و مشهور هدایت است در همکاری با انتشارات نظر منتشر شده است. از معروف ترین طرح ها در کنار طرح آهوی تنها، می توان به اهورامزدا با بال های شکسته و تولستوی اشاره کرد.

درمورد صادق هدایت:

«صادق هدایت» طلایه‌دار ادبیات معاصر ایران است. تاثیر عمیقی که او در جریان روشن‌گری و داستان‌نویسی مدرن ایران گذاشته، در نویسندگانی مانند غلامحسین ساعدی، هوشنگ گلشیری و عباس معروفی دیده می‌شود. هدایت فقط نویسنده یا به‌قول خودش میرزابنویس نبود. او مانند مکتبی ادبی و انسانی است که پیروان خاص خودش را دارد. صادق هدایت یکی از معدود نویسنده‌های ایرانی است که مرزهای زبانی و جغرافیایی را شکسته و طرفداران زیادی در سراسر دنیا دارد. بوف کور، بهترین حدیث نفس هدایت، یکی از بهترین و ماندگارترین آثار او در ادبیات ایران و جهان است.

کتاب‌ها و آثار هدایت آینه‌ی تمام‌نمای افکار و اندیشه‌ی اوست. برای هدایت قلم و کاغذ، مجالی بود تا کمی از دنیا و آدم‌هایش دور شود. چند کلمه‌ای بنویسد و روح بی‌قرار و پریشانش را تسکین دهد. او در دل داستان‌هایش از هر دری صحبت کرده است، وضعیت سیاسی و اجتماعی، جهل و عقب‌ماندگی مردم، تعصب و زیاده‌روی در دین و مذهب، همه در آثارش دیده می‌شود. رئالیسم که در آن زمان سبک معمول نویسندگان بود، در آثار هدایت حال‌وهوای متفاوتی پیدا می‌کند. تک‌گویی‌ها و وصف‌حال‌های هدایت در آثارش آنقدر عمیق و گاهی انتزاعی می‌شود که به سبک سوررئال پهلو می‌زند. او کسی است که صدها سال جلوتر از دوران خودش زندگی می‌کرد. هدایت از دیدن وضعیت کشور و زندگی مردم عذاب می‌کشید. با این‌که در خانواده‌ای سرشناس و قدرت‌مند به‌دنیا آمده بود، شناخت عمیق و کاملی از سبک زندگی مردم کوچه و خیابان داشت. او طوری مشکلات و مسائل زندگی مردم عادی را بررسی می‌کرد، که انگار سال‌ها در میان آن‌ها زندگی کرده است. درواقع هدایت با مردم و دور از آن‌ها زندگی می‌کرد. او انزوا در دنیای ناشناخته و تنهای خودش را به هر سبک زندگی، چه اشرافی و چه ریاضتی، ترجیح می‌داد. با این حال، هرگز از حال و روز مردم غافل نمی‌شد و برای بهبود شرایط زندگی و باز کردن ذهن مردم تمام تلاشش را می‌کرد. فعالیت‌های روشن‌گرانه‌ی هدایت منجر به تشکیل گروهی به نام گروه ربعه شد. کسانی مانند نیما یوشیج، مجتبی مینوی، پرویز ناتل خانلری، شین پرتو و عبدالحسین نوشین از اعضای این گروه بودند. هدایت حتی در جمع چنین افراد اندیشمند و بزرگی، جایگاه متفاوتی داشت. تاجایی که مینوی در کتاب یادبود هدایت می‌گوید: «ما با تعصب جنگ می‌کردیم و برای تحصیل آزادی می‌کوشیدیم و مرکز دایره‌ی ما صادق هدایت بود».

صادق هدایت در شرح حالی که خودش نوشته، تصویر جدید و متفاوتی از خودش را نشان داده است: «شرح حال من هیچ نکته‌ی برجسته‌ای در برندارد. نه پیش‌آمد قابل توجهی در آن رخ داده، نه عنوانی داشته‌ام، نه دیپلم مهمی در دست دارم و نه در مدرسه شاگرد درخشانی بوده‌ام، بلکه برعکس همیشه با عدم موفقیت روبه‌رو شده‌ام. در اداراتی که کار کرده‌ام، همیشه عضو مبهم و گمنامی بوده‌ام و روسایم از من دل خونی داشته‌اند. به‌طوری‌که هر وقت استعفا داده‌ام با شادی هذیان‌آوری پذیرفته شده‌است. روی‌هم‌رفته موجود وازدهی بی‌مصرف قضاوت محیط درباره‌ی من می‌باشد و شاید هم حقیقت در همین باشد»