انسان در جستجوی معنا
مشخصات محصول
- 9786001761157
- ویکتور فرانکل
- نشر جامی
پشت جلد این کتاب آمده است
معرفی کتاب انسان در جستجوی معنا:
انسان در جستجوی معنا، کتابی است که بر پایهی تجربیات فاجعهبار ویکتور فرانکل در اردوگاههای کار اجباری آشویتس نوشته شده است. ویکتور فرانکل در این دوران، پدر و مادر، همسر و
برادرش را از دست داد. خواهر او تنها کسی بود که از این وضعیت نجات پیدا کرد. با وجود تمام سختیها، رنجی که میکشیدند، گرسنگی، سرما، بیرحمی و خشونتی که در اطرافشان موج
میزد، اما او باز هم زندگی را شایسته و ارجمند میدید. در بخش دوم کتاب انسان در جستجوی معنا، او از خاطرات مراجعانش نوشته است. او با تجربیات گستردهای که در زمینهی کار و
درمان براساس معنادرمانی به دست آورده است، متوجه این موضوع شد که برای هر فرد باید رسالت و وظیفهای وجود داشته باشد که بخواهد عمرش را صرف آن کند.فرانکل اگزیستانسیالیست
بود. او واژه «هستی نژندی» را در مورد اختلال عاطفی ابداع کرد و اختلال عاطفی را حاصل عدم توانایی فرد در یافتن معنابرای زندگی میدانست. بنابراین با توجه به تمامتجربیات زیستهی
خودش و تمام آنچه که در مطبش آزموده بود، کتاب انسان در جستجوی معنا را نوشت
درباره کتاب انسان در جستجوی معنا:
دکتر فرانکل، کتاب انسان در جستوجوی معنی را در دو بخش نوشته است، بخش اول شامل خاطرات او از زمان حضورش در اردوگاه کار اجباری آشویتس است و بخش دوم آن مربوط به لوگوتراپی یا معنادرمانی که مکتب تخصصی دکتر فرانکل است را برای ما توضیح میدهد. کتاب انسان در جستجوی معنا، تنها دارای یک هدف و تفکر است که این موضوع باعث شده این کتاب به یکی از مهمترین آثار عصر ما تبدیل شود. معمولاً اگر کتابی چنان قدرتی دارد که بتواند زندگی کسی را تغییر دهد، همین کافی است و باید آن را خواند.
دکتر ویکتور فرانکل باور دارد چیزی که موجب ناامیدی و یاس در انسان میشود، در واقع نتیجه شکست انسان برای یافتن معنا و هدفی برای زندگی و گاهی أوقات نداشتن احساس مسئولیت در زندگی است. او در اردوگاههای کار اجباری در میان تمام رنجهایی که به همراه دیگران کشیده است، برای خود معنایی برای زندگی پیدا کرد و این شروع کشف دانش معنادرمانی بود؛ او با وجود تمام تحقیرها، توانست ارزشهای انسانی خود را حفظ کند و موجودیت خود را به عنوان یک انسان، با ارزشتر از آن بیابد که اجازه دهد به شکلی بیهوده در اردوگاه از دست دهد. لوگوتراپی یا معنا درمانی را دکتر وکتور فرانکل ابداع کرده است. او تابحال بیش از سی کتاب نوشته است. از میان همهی این سی کتاب تنها حدود هشت تا از آنها به انگلیسی و فقط سه عنوان از این هشت کتاب به فارسی ترجمه شدهاند؛ «انسان در جستو جوی معنای غایی»، «معنا درمانی» و انسان در جستوجوی معنی؛ آثار ویکتور فرانکل هستند که به فارسی ترجمه شدهاند.
دکتر فرانکل بعد از آنکه هر روز شاهد مرگ زندانیان زیادی بود، به همراه برخی از دوستانش مسئله را بررسی کردند و متوجه شدند، چیزی که بهمرور زمان، زندانیان را از پا در میآورد، بیماری و کمبود غذا نیست، بلکه ناامیدی شدن آنها از زندگی بود. به همین دلیل، تصمیم گرفت تا با سخنان الهامبخش زندانیان را از شر ناامیدی رها کنند. کتاب انسان در جستوجوی معنی که مشهورترین کتاب فرانکل در ایران است تاکنون چندین بار توسط مترجمهای زیادی به فارسی برگردانده شده است. «امیر لاهوتی»،«اکبر معارفی»،«زهرا زاهدی»،«حسینعلی میرشاهی» و «نهضت صالحیان» و «مهین میلانی» تعدادی از این مترجمان هستند.
چرا باید کتاب انسان در جستجوی معنا را مطالعه کنیم؟
اگر به دنبال چرایی زندگیتان هستید، دکتر ویکتور فرانکل در این اثر به شما کمک میکند تا آن را پیدا کنید. معنادرمانی برای تمامی انسانهایی که در دام روزمرگی افتادهاند و نمیدانند هدفشان از زنده بودن چیست و برای چهچیزی باید تلاش کنند، میتواند بسیار مفید باشد.
فهرست کتاب انسان در جست و جوی معنا
پیشگفتار 1: مارتین گیلبرت پیشگفتار 2: گوردون و. آلپورت پیشگفتار مؤلف: برای نسخهی 1992 گاهشمار بخش اول: تجربههایی در یک اردوگاه کار اجباری بخش دوم: لوگوتراپی بهصورت خلاصه ضمیمهی 1984: شرحی بر یک خوشبینی تراژیک سخن آخر: نوشتهی ویلیام جِی. وینزلِید گزیدهای از نامهها و سخنرانیها نامهها سخنرانیها دربارهی نویسنده
بخشهایی از کتاب انسان در جست و جوی معنا
با وجود اینکه ما در اردوگاه کار اجباری محکوم به یک زندگی ذهنی و جسمی بدوی بودیم، امکان این بود که در ژرفای زندگی معنوی نیز غوطهور شویم. شاید افراد حساسی که اغلب، ساختمان بدنی ظریفی داشتند و به زندگی روشنفکرانه پرباری عادت کرده بودند، بیشتر از دیگران رنج میبردند؛ اما کمتر از دیگران به زندگی باطنی آنها آسیب میرسید. آنها میتوانستند از محیط وحشتناک به زندگی باطنی پربار خود و به آزادی معنوی بازگردند. تنها به همین دلیل است که میتوان پی به این راز آشکار برد که اغلب دیده میشد عدهای از زندانیان ضعیف و ناتوان بهتر از کسانی که نیرومند بودند، در برابر زندگی اردوگاهی دوام میآوردند.