جز از کل

مشخصات محصول

• شابک: 9786002295002
• نویسنده: استیو تولتز
• ناشر: نشر چشمه

پشت جلد این کتاب آمده است

مشخصات کتاب جز از کل:

پیمان خاکسار مترجم این اثر، آن را رمانی فلسفی ولی دارای عناصر پلیسی می‌داند. او معتقد است تولتز رمان را وارد وادی پلیسی می‌کند؛ ولی در آن، حرف‌های فلسفی می‌زند؛ معماها را از اول کار ارائه می‌کند و آن‌ها را ذره‌ذره حل می‌کند. خاکسار در معرفی این کتاب آورده است: «جزء از کل کتابی است که هیچ وصفی، حتا حرف‌های نویسنده‌اش، نمی‌تواند حق مطلب را ادا کند. خواندن جزء از کل تجربه‌ای غریب و منحصربه‌فرد است. در هر صفحه‌اش جمله‌ای وجود دارد که می‌توانید آن را نقل‌قول کنید. کاوشی است ژرف در اعماق روح انسان و ماهیت تمدن. سفر در دنیایی است که نمونه‌اش را کمتر دیده‌اید. رمانی عمیق و پرماجرا و فلسفی که ماه‌ها اسیرتان می‌کند. به نظرم تمام تعاریفی که از کتاب شده، نابسنده‌اند.» او در پاسخ به این سوال که «چه ویژگی‌ها و عواملی در موفقیت رمان دخیل بودند؟» ابراز می‌کند: «جزء از کل رمانی‌ است که حتی حرفه‌ای‌ترین رمان‌خوان‌ها را هم حیرت‌زده می‌کند. اولین‌بار که شروع به خواندن کتاب کردم ــ حدود پنج سال پیش ــ هر چند جمله را که می‌خواندم، بلند می‌شدم و در خانه راه می‌رفتم تا هیجانم را سرکوب کنم. فقط درون‌مایه‌ی فلسفی‌اش نیست. جزء از کل رمانی‌ است پرماجرا. خود تولتز می‌گوید هم  تحت‌تأثیر توماس برنهارد بوده هم ریموند چندلر. هم لویی فردینان‌سلین، که در کتاب هم به او ادای دین کرده، هم وودی آلن. هم از سنت رمان اروپایی تأثیر گرفته هم از سنت رمان امریکایی. در این کار بسیار هم موفق است. یک رمان پلیسی معمایی پرماجرا و نفس‌گیر و به‌شدت فلسفی. برقرارکردن توازن بین تمام این‌ها کار هرکسی نیست.»

درباره نویسنده کتاب جز از کل:

استیو تولتز (۱۹۷۲)، نویسنده‌ی استرالیایی متولد سیدنی است. او اولین رمانش جزء از کل را در سال ۲۰۰۸ منتشر کرد که درحال‌حاضر به‌عنوان یکی از مهم‌ترین آثار ادبی تاریخ استرالیا شناخته می‌شود. نگارش این اثر پنج سال به طول انجامیده است. این اثر و رمان دیگرش «شن روان» تولتز را به‌عنوان نویسنده‌‌ای مطرح معرفی کرده است. خودش در مصاحبه‌ای گفته است: «آرزوی من نویسنده‌شدن نبود، ولی همیشه می‌نوشتم. زمان بچگی و نوجوانی شعر و داستان کوتاه می‌نوشتم و رمان‌هایی را آغاز می‌کردم که بعد از دو و نیم فصل، علاقه‌ام را برای به پایان رساندنشان از دست می‌دادم. بعد از دانشگاه دوباره به نوشتن روآوردم. درآمدم خیلی کم بود و فقط می‌خواستم با شرکت در مسابقات داستان‌نویسی و فیلمنامه‌نویسی پولی دست و پا کنم تا بتوانم زندگی‌ام را بگذرانم که البته هیچ فایده‌ای نداشت. زمانی که دائم شغل عوض می‌کردم یا بهتر بگویم، از نردبان ترقی هر کدام از مشاغل پایین‌تر می‌رفتم، برایم روشن شد هیچ کاری جز نویسندگی بلد نیستم. نوشتن یک رمان تنها قدم منطقی‌ای بود که می‌توانستم بردارم. فکر می‌کردم یک سال طول می‌کشد ولی پنج سال طول کشید. زمان نوشتن تحت‌تاثیر کنوت هامسون، لویی فردینان سلین، جان فانته، وودی آلن، توماس برنارد و ریموند چندلر بودم.» تولتز در پاسخ به این سوال که «شما امیدوارید که رمان جزء از کل از وضعیت بشر بگوید؟»، گفته است: «آنچه امیدوارم رمان درباره‌ی موجودیت انسان بگوید، به‌صراحت از زبان شخصیت‌هایم گفته شده. مثلا مارتین می‌گوید: "توی دنیا چهار مدل آدم داریم: کسانی که دائم تو فکر عشق هستند و کسانی که اون عشق رو دارند، کسانی که وقتی بچه‌اند به عقب‌افتاده‌ها می‌خندند و کسانی که تو سن بلوغ و پیری به عقب‌افتاده‌ها می‌خندند." در همین حال جسپر از بی‌تفاوتی انسان می‌ترسد. او می‌گوید: "تو نباید جلوی کسی زمین بخوری چون طرف ککش هم نمی‌گزه." مارتین اعتقاد دارد هدف زندگی انسان آزاد بودن است، هرچند خودش هیچ‌وقت واقعا به این آزادی نمی‌رسد. جسپر از ترس‌های پدرش می‌ترسد. کتاب پر است از نگاه شخصیت‌ها به تجربیات انسان.»

برشی از کتاب جز از کل:

هیچ‌وقت نمی‌شنوید ورزشکاری در حادثه‌ای فجیع، حس بویایی‌اش را از دست بدهد. اگر کائنات تصمیم بگیرد درسی دردناک به ما انسان‌ها بدهد، که البته این درس هم به هیچ درد زندگی آینده‌مان نخورد، مثل روز روشن است که ورزشکار باید پایش را از دست بدهد، فیلسوف عقلش، نقاش چشمش، آهنگساز گوشش و آشپز زبانش را. درس من؟ من آزادی‌ام را از دست دادم و اسیر زندانی عجیب شدم که نیرنگ‌آمیزترین تنبیهش، سوای اینکه عادتم بدهد هیچ‌چیز در جیبم نداشته باشم و مثل سگی با من رفتار شود که معبدی مقدس را آلوده کرده، ملال بود. (اولین پاراگراف رمان)